4 تفاوت اسکرام و کانبان چیست؟

تفاوت اسکرام و کانبان چیست؟  در دنیای پرشتاب کسب‌وکار امروز، مدیریت پروژه دیگر یک فرآیند خطی و صلب نیست. سازمان‌ها برای بقا و رقابت، نیازمند انعطاف‌پذیری، تحویل سریع ارزش و پاسخگویی مستمر به تغییرات هستند. در این میان، متدولوژی اجایل (Agile) به عنوان یک فلسفه، و چارچوب‌هایی مانند اسکرام (Scrum) و کانبان (Kanban) به عنوان ابزارهای پیاده‌سازی آن، نقشی محوری ایفا می‌کنند. با این حال، انتخاب میان این دو چارچوب محبوب، یکی از چالش‌های اصلی تیم‌های اجرایی است. درک کامل تفاوت اسکرام و کانبان و شباهت‌های آن‌ها، کلید موفقیت در پیاده‌سازی اجایل در مدیریت پروژه است.

تعریف اسکرام (Scrum)

اسکرام یک چارچوب سبک وزن و تکرارشونده برای مدیریت پروژه‌های پیچیده، عمدتاً در توسعه محصولات است. اسکرام بر پایه اصول تجربی و تفکر ناب بنا شده است. هسته اصلی اسکرام، تحویل ارزش به صورت مکرر در بازه‌های زمانی کوتاه و ثابت به نام اسپرینت (Sprint) است (معمولاً ۲ تا ۴ هفته). این چارچوب به تیم‌ها کمک می‌کند تا از طریق شفافیت، بازرسی و انطباق، به طور مداوم محصول خود را بهبود بخشند.

تعریف کانبان (Kanban)

کانبان (به معنای “کارت دیداری” در ژاپنی) در اصل یک سیستم مدیریت بصری برای کنترل موجودی و تولید ناب است که توسط تویوتا توسعه داده شد. در مدیریت پروژه و نرم‌افزار، کانبان به یک چارچوب چابک تبدیل شده که بر جریان مداوم کار تمرکز دارد. هدف اصلی کانبان، بهینه‌سازی جریان و به حداقل رساندن کارهای در حال انجام (WIP – Work In Progress) از طریق استفاده از یک بُرد کانبان (Kanban Board) بصری است. برخلاف اسکرام، کانبان محدودیت زمانی سخت‌گیرانه (اسپرینت) ندارد.

اجزای کلیدی اسکرام

  • نقش‌ها (Roles): شامل مالک محصول (Product Owner) که مسئول حداکثرسازی ارزش محصول و مدیریت Backlog است؛ اسکرام مستر (Scrum Master) که مسئول اطمینان از درک و اجرای صحیح اسکرام و رفع موانع تیم است؛ و تیم توسعه‌دهنده (Development Team) که کار را انجام می‌دهد.
  • آرتیفکت‌ها (Artifacts): شامل Backlog محصول (Product Backlog) که یک لیست اولویت‌بندی شده از تمام کارهای مورد نیاز است؛ Backlog اسپرینت (Sprint Backlog) که زیرمجموعه‌ای از Backlog محصول برای یک اسپرینت خاص است؛ و افزایش (Increment) که محصول قابل تحویل در پایان هر اسپرینت است.
  • رویدادها (Events): شامل برنامه‌ریزی اسپرینت (Sprint Planning)، اسکرام روزانه (Daily Scrum/Stand-up)، بازبینی اسپرینت (Sprint Review) برای نمایش کار تکمیل‌شده، و بازاندیشی اسپرینت (Sprint Retrospective) برای بهبود فرآیند.

اجزای کلیدی کانبان

  • بُرد کانبان (Kanban Board): یک ابزار بصری که جریان کار را نمایش می‌دهد. بُرد شامل ستون‌هایی است که وضعیت کار (مانند: To Do، In Progress، Done) را نشان می‌دهد.
  • کارت‌های کانبان (Kanban Cards): نمایندگان بصری آیتم‌های کاری (مانند یک وظیفه، باگ یا یک ویژگی).
  • محدودیت کارهای در حال انجام (WIP Limit): مهم‌ترین اصل کانبان. این محدودیت‌ها تضمین می‌کنند که تیم بیش از ظرفیت خود کار نپذیرد و بر تکمیل آیتم‌های فعلی تمرکز کند.
  • اندازه‌گیری زمان چرخه (Cycle Time): معیاری برای اندازه‌گیری سرعت جریان کار. کانبان به شدت بر کاهش این زمان تمرکز دارد.
  • جریان کششی (Pull System): در کانبان، کار به تیم هل داده نمی‌شود (Push)، بلکه تیم با خالی شدن ظرفیت، کار جدید را از ستون قبلی به داخل می‌کشد (Pull).

تفاوت اسکرام و کانبان

درک تفاوت اسکرام و کانبان برای انتخاب چارچوب چابک مناسب حیاتی است. این تفاوت‌ها در ساختار، زمان‌بندی و فلسفه اصلی نمایان می‌شوند:

زمان‌بندی و تکرار

  • اسکرام: از اسپرینت‌های ثابت استفاده می‌کند. کار در داخل اسپرینت مسدود می‌شود و تغییرات زیادی مجاز نیستند. تمرکز بر تحویل یک بسته کاری کامل در پایان بازه زمانی مشخص است.
  • کانبان: بر جریان مداوم و پیوسته تمرکز دارد. کار به محض آماده شدن، آغاز و به محض تکمیل شدن، تحویل داده می‌شود. هیچ بازه زمانی ثابتی وجود ندارد.

نقش‌ها و تیم

  • اسکرام: دارای نقش‌های رسمی و تعریف‌شده‌ای مانند مالک محصول، اسکرام مستر و تیم توسعه است. تیم‌ها معمولاً بین ۵ تا ۹ نفر هستند.
  • کانبان: نقش‌های رسمی ندارد. کانبان بر بهبود وضعیت فعلی سازمان بدون تحمیل تغییرات ساختاری سنگین در مورد نقش‌ها تمرکز دارد.

تغییرپذیری و انعطاف‌پذیری

  • اسکرام: انعطاف‌پذیری کمتری در طول اسپرینت دارد. Backlog اسپرینت پس از شروع ثابت می‌شود.
  • کانبان: انعطاف‌پذیری بسیار بالایی دارد. می‌توان وظایف جدید با اولویت بالا را بلافاصله به صف افزود، به شرطی که محدودیت WIP نقض نشود.

تمرکز اصلی

  • اسکرام: تمرکز بر تحویل محصول به صورت تکراری و مرحله‌ای (Iteration) است.
  • کانبان: تمرکز بر بهینه‌سازی جریان کار (Flow) و کاهش زمان چرخه (Cycle Time) از طریق محدودیت WIP است.

5. شباهت‌ها

با وجود تفاوت‌های اساسی، اسکرام و کانبان هر دو زیر چتر متدولوژی اجایل قرار می‌گیرند و نقاط مشترک مهمی دارند:

  • رویکرد چابک: هر دو بر تحویل سریع ارزش، پاسخگویی به تغییرات و بهبود مستمر تأکید دارند.
  • استفاده از سیستم کششی: هر دو از یک سیستم کششی (Pull System) برای جلوگیری از کار بیش از حد تیم استفاده می‌کنند (در اسکرام، تیم در اسپرینت پلنینگ کار را می‌کشد، در کانبان، کار را از ستون قبلی می‌کشد).
  • شفافیت: هر دو از ابزارهای بصری (بُرد اسکرام/کانبان) برای شفاف‌سازی وضعیت کار و اولویت‌ها استفاده می‌کنند.
  • تمرکز بر مشتری: هدف نهایی هر دو، ارائه ارزش و کارکردن نرم‌افزار به مشتریان در سریع‌ترین زمان ممکن است.
  • تفکر ناب (Lean Thinking): هر دو بر حذف اتلاف، از جمله کارهای اضافی یا منتظر ماندن، تأکید دارند.

مزایا و معایب اسکرام

جنبه مزایا (Pros) معایب (Cons)
ساختار چارچوب قدرتمند و واضح برای مدیریت پروژه‌های پیچیده انعطاف‌پذیری کم در حین اسپرینت
تمرکز زمان‌بندی مشخص و فشار مثبت برای تکمیل کار مناسب نبودن برای کارهای غیرقابل پیش‌بینی
تیم نقش‌های تعریف‌شده و مسئولیت‌های واضح نیاز به تعهد کامل تیم به چارچوب
کاربرد عالی برای توسعه محصول و نوآوری احتمال «خستگی اسپرینت» در درازمدت

مزایا و معایب کانبان

جنبه مزایا (Pros) معایب (Cons)
ساختار بهبود فرآیند موجود بدون تغییرات ناگهانی کمبود ساختار رسمی و نظم زمانی
تمرکز تمرکز کامل بر بهینه‌سازی جریان (Flow) و کاهش Cycle Time در صورت عدم رعایت WIP، بُرد می‌تواند شلوغ شود
تیم انعطاف‌پذیری بالا و مناسب برای کارهای متغیر عدم وجود نقش‌های مشخص می‌تواند منجر به ابهام شود
کاربرد عالی برای عملیات، نگهداری و تیم‌های پشتیبانی می‌تواند تعهد زمانی تیم را کمتر کند

کاربرد مناسب هر یک

بسته به ماهیت پروژه، تیم و محیط سازمان، یکی از چارچوب‌ها می‌تواند انتخاب برتر باشد:

چه زمانی از اسکرام استفاده کنیم؟

  • پروژه‌های محصول‌محور: زمانی که هدف، ایجاد یک محصول جدید یا افزودن ویژگی‌های بزرگ به محصول موجود است و نیاز به تکرار و یادگیری سریع در پایان هر چرخه وجود دارد.
  • تیم‌های متمرکز و مجزا: زمانی که تیم‌های توسعه کاملاً مجزا و متعهد به یک پروژه در بازه‌های زمانی ثابت هستند.
  • نیاز به پیش‌بینی‌پذیری: زمانی که مدیریت نیاز به پیش‌بینی زمان تحویل یک حجم مشخص از کار (در پایان هر اسپرینت) دارد.

مثال کاربردی اسکرام: تیم توسعه یک اپلیکیشن موبایل جدید. هر اسپرینت ۲ هفته‌ای، یک مجموعه ویژگی جدید و قابل تست (مانند صفحه ورود و ثبت نام) را ارائه می‌دهد.

چه زمانی از کانبان استفاده کنیم؟

  • کارهای عملیاتی و پشتیبانی: برای تیم‌های پشتیبانی فنی، عملیات (Ops) یا تیم‌هایی که با جریان‌های کاری نامنظم، غیرقابل پیش‌بینی و دارای اولویت بالا مواجه هستند.
  • بهبود فرآیند موجود: زمانی که هدف، بهینه‌سازی جریان کاری موجود و حذف گلوگاه‌ها است و نه ایجاد یک محصول از صفر.
  • تیم‌های با ظرفیت مشترک: تیمی که اعضای آن هم‌زمان بر روی چندین پروژه یا جریان کاری متفاوت کار می‌کنند.

مثال کاربردی کانبان: تیم پشتیبانی فنی یک نرم‌افزار. درخواست‌های پشتیبانی (تیکت‌ها) به صورت مداوم وارد بُرد کانبان شده و تیم بلافاصله با رعایت WIP Limit بر روی آن‌ها کار می‌کند.

جدول مقایسه تفاوت اسکرام و کانبان

این جدول به طور خلاصه مهم‌ترین تفاوت اسکرام و کانبان را نمایش می‌دهد:

ویژگی اسکرام کانبان
زمان‌بندی اسپرینت‌های ۲ تا ۴ هفته‌ای (بازه ثابت) جریان مداوم بدون محدوده زمانی ثابت
نقش‌ها مالک محصول، اسکرام مستر، توسعه‌دهنده (نقش‌های رسمی) بدون نقش رسمی و اجباری
تغییرپذیری کمتر در حین اسپرینت (ثبات Backlog) بسیار بالا (تغییرات قابل پذیرش به شرط WIP)
تمرکز اصلی تحویل مرحله‌ای محصول (Iteration) بهینه‌سازی جریان کار (Flow)
واحد اندازه‌گیری سرعت تیم (Velocity) زمان چرخه (Cycle Time)
ابزار اصلی Sprint Backlog و رویدادهای ثابت محدودیت کارهای در حال انجام (WIP Limit)
کاربرد پروژه‌های محصول‌محور و توسعه نرم‌افزار پشتیبانی، عملیات (Ops) و نگهداری

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری تفاوت اسکرام و کانبان

همانطور که مشاهده شد، هر دو چارچوب اسکرام و کانبان، ابزارهای قدرتمندی برای پیاده‌سازی متدولوژی اجایل در سازمان شما هستند. با این حال، تفاوت اسکرام و کانبان در ساختار، زمان‌بندی و فلسفه اصلی، آن‌ها را برای محیط‌های کاری متفاوتی مناسب می‌سازد.

اگر سازمان شما به دنبال ساختار، نظم، پیش‌بینی‌پذیری در بازه‌های زمانی کوتاه و تحویل مرحله‌ای محصول است، اسکرام گزینه مناسب‌تری خواهد بود. اما اگر هدف اصلی شما انعطاف‌پذیری حداکثری، بهینه‌سازی جریان مداوم کار، کاهش زمان تأخیر و مدیریت کارهای عملیاتی غیرقابل پیش‌بینی است، کانبان چارچوب کارآمدتری است.

موفقیت در اجایل در مدیریت پروژه، در گروی انتخاب آگاهانه چارچوب مناسب و یا حتی استفاده از یک رویکرد ترکیبی (مانند Scrumban) است که عناصر هر دو را با هم ترکیب می‌کند. در نهایت، با هر چارچوبی که شروع می‌کنید، اصل اساسی اجایل، یعنی بهبود مستمر، باید در هسته فعالیت‌های شما باقی بماند.

 

پرسش‌های متداول تفاوت اسکرام و کانبان

آیا می‌توان از اسکرام و کانبان به صورت هم‌زمان استفاده کرد؟

بله، رویکردی به نام اسکرام‌بان (Scrumban) وجود دارد که عناصر اسکرام (مانند نقش‌ها، جلسات و تکرارهای زمانی) را با تمرکز کانبان بر جریان کار و محدودیت WIP ترکیب می‌کند. این رویکرد برای تیم‌هایی که در حال گذار هستند یا نیاز به انعطاف بیشتری نسبت به اسکرام محض دارند، بسیار مفید است.

WIP Limit در کانبان دقیقا به چه معناست؟

محدودیت کارهای در حال انجام (WIP Limit) یک قاعده کلیدی در کانبان است که حداکثر تعداد آیتم‌های کاری را که می‌تواند به طور هم‌زمان در یک ستون (یک مرحله از فرآیند) قرار گیرد، تعیین می‌کند. هدف از این محدودیت، جلوگیری از ازدحام، به حداقل رساندن سوئیچینگ وظیفه (Context Switching) و اطمینان از تمرکز تیم بر اتمام کار فعلی است.

کدام چارچوب برای تیم‌های خارج از حوزه IT مناسب‌تر است؟

اگرچه اسکرام عمدتاً در توسعه نرم‌افزار استفاده می‌شود، اما هر دو می‌توانند در خارج از حوزه IT نیز مفید باشند. کانبان به دلیل انعطاف‌پذیری بالا و تمرکز بر تجسم جریان کار (به عنوان مثال در بازاریابی، منابع انسانی یا تولید محتوا) اغلب چارچوب مناسب‌تری برای تیم‌های غیرفناوری است.

0 0 رای ها
Article Rating
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 Comments
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
پیمایش به بالا
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x